چرا باید پیامبر (ص) را از خود، اموال و عزیزانمان بیشتر دوست داشته باشیم؟

 انسان موجودی است که دارای استعدادات مادی و معنوی بی‌نهایت است و برای رشد و تحقق آنها از آمادگی کافی برخوردار است و نسبت به کسب آنها به شدت نیازمند است. به صورتی که می‌توان این را گفت که همه‌ی فعالیت‌های مادی و معنوی انسان به خاطر جلب منافع مادی و معنوی و دفع موانع مادی و معنوی در دنیا و آخرت می‌باشد. محبت و مهرورزی نیز بر این اساس مبتنی است که انسان در راستای کسب کمال نسبت به موجوداتی اعم از خداوند، نعمات و انسان که در این رابطه مؤثر هستند، علاقه‌مند می‌شود. به عبارت دیگر می‌توان این را گفت که محبت، عکس‌العملی است در مقابل عواملی که در رشد مادی و معنوی انسان دخیل هستند. و به تناسب میزان تأثیرگذاری عوامل مذکور، علاقه و حب انسان شدت و ضعف می‌یابد. لذا انسان نسبت به عواملی که در روند کمالش مؤثر نیستند، خنثی است و نمی‌تواند محبتی را به آنها ابراز نماید.

خلاصه اینکه انسان موجود نیازمندی است که روابطش را با همه‌ی موجودات عالم بر اساس سود و زیان تنظیم می‌کند. و تمام تعاملات انسان مبتنی بر دیدگاه معاملاتی است. بنابراین برای اینکه انسانی را نسبت به چیزی علاقەمند کنیم بایستی این امر را اثبات کنیم که آن چیز، برایش سودمند است و می‌تواند مضراتی را از زندگیش دفع نماید و در راستای رشد مادی و معنویش مؤثر باشد. در غیر این‌صورت هرگز نمی‌توانیم محبت انسان را نسبت به آن ایجاد کنیم.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰ تِجَارَةٍ تُنْجِيكُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ [سوره الصف: آیه ۱۰]

ای اهل ایمان، آیا شما را به تجارتی سودمند که شما را از عذاب دردناک (آخرت) نجات بخشد دلالت کنم؟

۞ إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَىٰ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنْفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُمْ بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ ۚ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ ۖ وَعْدًا عَلَيْهِ حَقًّا فِي التَّوْرَاةِ وَالْإِنْجِيلِ وَالْقُرْآنِ ۚ وَمَنْ أَوْفَىٰ بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ ۚ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُمْ بِهِ ۚ وَذَٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ [سوره التوبه: آیه ۱۱۱]

همانا خدا جان و مال اهل ایمان را به بهای بهشت خریداری کرده، آنها در راه خدا جهاد می‌کنند پس (دشمنان دین را) به قتل می‌رسانند و (یا خود) کشته می‌شوند، این وعده قطعی است بر خدا و عهدی است که در تورات و انجیل و قرآن یاد فرموده، و از خدا با وفاتر به عهد کیست؟ پس از این معامله‌ای که کردید بسی شاد باشید که این به حقیقت سعادت و فیروزی بزرگ است.

قضیه‌ی دین و دینداری نیز از این قاعده مستثنا نیست. و برای ایجاد رغبت و محبت انسان نسبت به دین (قرآن)، صاحبش (خداوند) و واسطه‌ی دریافتش (پیامبر(ص)، بایستی از این قاعده پیروی نمود تا محبت انسان نسبت به آنها ایجاد شود. پس در میان مبلغین دینی تنها کسانی موفق به جلب انسان‌ها نسبت به دین و دینداری خواهند شد، که قادر به اثبات سودمندی دین برای زندگی مادی و معنوی انسان باشند. در غیر این‌صورت تلاش‌های آنها عقیم خواهد ماند. براساس این اصل مهم پاسخ به سوال فوق را در قالب نکاتی چند به استحضار شما عزیزان خواهیم رساند:

۱. انسان دارای فقر ذاتی است و برای دفع آن و کسب کمال به موجودی نیازمند است که دارای غنا و کمال مطلق است و قادر به تأمین نیازمندی‌های مادی و معنویش می‌باشد.

۞ يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ ۖ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ [سوره الفاطر: آیه ۱۵]

ای مردم، شما همه به خدا فقیر و محتاجید و تنها خداست که بی‌نیاز و غنیّ بالذّات و ستوده صفات است.

۲. انسان موجودی بی‌نهایت خواه است و در زندگی دنیا به دنبال تأمین سعادت مادی و معنویش در دو جهان می‌باشد. که تحقق این امر مبتنی بر وجود دو رکن اساسی می‌باشد:

الف) وجود امکانات بی‌نهایت مادی و معنوی.

هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ اسْتَوَىٰ إِلَى السَّمَاءِ فَسَوَّاهُنَّ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ ۚ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ [سوره البقره: آیه ۲۹]

او خدایی است که همه موجودات زمین را برای شما خلق کرد، و پس از آن به خلقت آسمانها نظر گماشت و هفت آسمان را بر فراز یکدیگر برافراشت و او به همه چیز داناست.

ب) وجود زمان بی‌نهایت.

جَزَاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ [سوره البینه: آیه ۸]

پاداش آنها نزد خدایشان باغهای بهشت عدن است که نهرها زیر درختانش جاری است و در آن بهشت ابد جاودان متنعّمند، خدا از آنها خشنود و آنها هم از خدا خشنودند. این بهشت مخصوص کسی است که از خدا ترسد (و به طاعت او پردازد).

مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً ۖ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ [سوره النحل: آیه ۹۷]

هر کس از مرد و زن کار نیکی به شرط ایمان به خدا به جای آرد ما او را به زندگانی خوش و با سعادت زنده ابد می‌گردانیم و اجری بسیار بهتر از عمل نیکی که می‌کردند به آنان عطا می‌کنیم.

أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَيْكُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَةً وَبَاطِنَةً ۗ وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يُجَادِلُ فِي اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا كِتَابٍ مُنِيرٍ [سوره لقمان: آیه ۲۰]

آیا شما مردم به حسّ مشاهده نمی‌کنید که خدا انواع موجوداتی که در آسمانها و زمین است برای شما مسخّر کرده و نعمت‌های ظاهر و باطن خود را برای شما فراوان فرموده؟ و (با وجود این) برخی از مردم از روی جهل و گمراهی و بی‌خبری از کتاب روشن (حق) در (دین) خدای متعال مجادله می‌کنند.

۳. تنها کسی که قادر به تأمین سعادت مادی و معنوی بی‌نهایت انسان می‌باشد، خداوند است. که از طریق دین (علوم تجربی و انسانی - علوم وحیانی) و پیامبرش آن را در اختیار بشر نهاده است.

أَوَ عَجِبْتُمْ أَنْ جَاءَكُمْ ذِكْرٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَلَىٰ رَجُلٍ مِنْكُمْ لِيُنْذِرَكُمْ ۚ وَاذْكُرُوا إِذْ جَعَلَكُمْ خُلَفَاءَ مِنْ بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَزَادَكُمْ فِي الْخَلْقِ بَسْطَةً ۖ فَاذْكُرُوا آلَاءَ اللَّهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ [سوره الأعراف: آیه ۶۹]

آیا تعجب کرده‌اید که مردی از جانب خدا به یادآوری شما فرستاده شده تا شما را (از هول و عذاب قیامت) بترساند؟ و متذکر باشید که خدا شما را پس از هلاک قوم نوح جانشین آن گروه کرد و در خلقت (و نعمت) شما بیفزود، پس انواع نعمتهای خدا را به یاد آرید، شاید که رستگار شوید.

۴. هدیه‌ای که خدا و رسول(ص) به انسان می‌دهند، منحصربه‌فرد و بی‌نظیر است و هیچ موجودی قادر به تأمین آن نبوده و نخواهد بود. که می‌توان آن را در اصول زیر خلاصه نمود:

الف) تهیه‌ی امکانات مادی و معنوی بی نهایت.

ب) دفع موانع مادی و معنوی بی‌نهایت.

ج) سرانجام سازی، کنترل و محاسبه‌ی زندگی انسان و دادن جزا و پاداش.

د) هدایت، روشنگری و فرمان‌روایی بر زندگی انسان.

ه) تحقق نتایج اسباب به کار رفته از جانب انسان و فریادرسی.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ⭐️ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ ⭐️ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ ⭐️ مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ ⭐️ إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ [سوره الفاتحة: آیات ۱ تا ۵]

به نام خداوند هستی بخش مهربان ⭐️ ستایش خدایی را که پروردگار جهانیان است ⭐️ آن هستی بخش مهربان ⭐️ صاحب روز جزا ⭐️ [بارالها] تنها تو را می‌پرستیم و تنها از تو یاری می‌جوییم.

۵. در صورتی که خدا و رسول (ص)، انسان را در این زمینه یاری نمی‌دادند، هیچ موجودی (اعم از خود انسان و غیر او) نمی‌توانست چنین هدیه‌ی بی‌نظیری را در اختیارش قرار دهد.

إِنَّ رَبَّكُمُ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ ۗ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ ۗ تَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ [سوره الأعراف: آیه ۵۴]

پروردگار شما آن خدایی است که آسمانها و زمین را در شش روز خلق کرد، آن گاه بر عرش (فرمانروایی) قرار گرفت، روز را به پرده شب (و به عکس) در پوشاند که با شتاب در پی آن پوید، و نیز خورشید و ماه و ستارگان را مسخّر فرمان خود آفرید. آگاه باشید که ملک آفرینش خاص خداست و حکم نافذ فرمان اوست، بس منزه و بلند مرتبه است خدای یکتا که پروردگار عالمیان است.

أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ [سوره الملک: آیه ۱۴]

آیا آن خدایی که خلق را آفریده عالم به اسرار آنها نیست؟ و حال آنکه او بر باطن و ظاهر همه امور عالم آگاه است.

قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَىٰ [سوره طه: آیه ۱۲۳]

آن‌گاه خدا (به آدم و حوا) فرمود: اکنون از عالی رتبه بهشت فرود آیید که برخی از شما با برخی دیگر دشمنید، پس اگر از جانب من برای شما راهنمایی بیاید آن هنگام هر که از راه من پیروی کند نه هرگز گمراه شود و نه شقی و بدبخت گردد.

۶. در صورتی که دین خدا از جانب پیامبر (ص) به ما نمی‌رسید، هرگز قادر به تولید جهان‌بینی حق و خیر نمی‌شدیم. و زندگی همراه با شقاوتی را سپری می‌نمودیم. پس ایشان نسبت به تأمین سعادت ما از خود ما بیشتر تأثیرگذار است. و البته بر این اساس می‌توان این را گفت که بایستی ایشان را از خود و متعلقات‌مان بیشتر دوست داشته باشیم. چون میزان تأثیرگذاری ایشان بر سعادت ما بیشتر و منحصر‌به‌فرد است.

النَّبِيُّ أَوْلَىٰ بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ۖ وَأَزْوَاجُهُ أُمَّهَاتُهُمْ ۗ وَأُولُو الْأَرْحَامِ بَعْضُهُمْ أَوْلَىٰ بِبَعْضٍ فِي كِتَابِ اللَّهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُهَاجِرِينَ إِلَّا أَنْ تَفْعَلُوا إِلَىٰ أَوْلِيَائِكُمْ مَعْرُوفًا ۚ كَانَ ذَٰلِكَ فِي الْكِتَابِ مَسْطُورًا [سوره الأحزاب: آیه ۶]

پیغمبر اولی و سزاوارتر به مؤمنان است از خود آنها (یعنی مؤمنان باید حکم و اراده او را مقدم بر اراده خود بدارند و از جان و مال در اطاعتش مضایقه نکنند) و زنان او (در اطاعت و عطوفت و حرمت نکاح، به حکم) مادران مؤمنان هستند و خویشاوندان نسبی شخص (در حکم ارث) بعضی بر بعضی دیگر در کتاب خدا مقدمند از انصار و مهاجرین (که با هم عهد برادری بسته‌اند) مگر آنکه به نیکی و احسان بر دوستان خود (از مهاجر و انصار) وصیتی کنید که این (تقدم وصیت بر ارث خویشان) هم در کتاب حق مسطور گردیده است.

۷. پیامبر در زمینه‌ی ابلاغ رسالتش برای خویش مزدی را از ما درخواست نمی‌کند. بلکه تنها چیزی که از ما می‌طلبد، فرمان‌برداری از خداوند بی‌نهایت علیم، حکیم و رحیم است که در راستای تأمین رشد مادی و معنوی انسان در دنیا و آخرت است.

إِنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۚ وَإِنْ تُؤْمِنُوا وَتَتَّقُوا يُؤْتِكُمْ أُجُورَكُمْ وَلَا يَسْأَلْكُمْ أَمْوَالَكُمْ [سوره محمد: آیه ۳۶]

البته زندگانی دنیا به جز بازیچه و هوسرانی نیست و اگر ایمان آرید و پرهیزکار شوید پاداش اعمال شما را خواهد داد و از اموال شما چیزی (مزد هدایت) نمی‌خواهد.

ذَٰلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ ۗ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ ۗ وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا ۚ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ [سوره الشوری: آیه ۲۳]

این (بهشت ابد) همان است که خدا به بندگانی که ایمان آورده و نیکوکار شدند بشارت آن را داده است. بگو: من از شما اجر رسالت جز این نخواهم که مودّت و نزدیک شدن به خدا و برنامه اش را داشته باشید، و هر که کاری نیکو انجام دهد ما نیز در آن مورد بر نیکوییش بیفزاییم که خدا بسیار آمرزنده گناهان و پذیرنده شکر بندگان است.

۸. هیچ کس همانند پیامبر، بدون چشم‌داشت نسبت به تأمین سعادت مادی و معنوی ما در دو جهان حریص نبوده و نخواهد بود.

لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ [سوره التوبه: آیه ۱۲۸]

همانا رسولی از جنس شما برای (هدایت) شما آمد که فقر و پریشانی و جهل و فلاکت شما بر او سخت می‌آید و بر (آسایش و نجات) شما بسیار حریص و به مؤمنان رئوف و مهربان است.

فَلَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَفْسَكَ عَلَىٰ آثَارِهِمْ إِنْ لَمْ يُؤْمِنُوا بِهَٰذَا الْحَدِيثِ أَسَفًا [سوره الکهف: آیه ۶]

نزدیک است که اگر امت تو به این سخن (قرآن) ایمان نیاورند جان عزیزت را از شدت حزن و تأسف بر آنان هلاک سازی!

همه‌ی مکاتب بشری و بنیان‌گذارانش در قبال هدایت بشر بر طبق اندیشه‌هایشان، خدمت‌گذاری را از ایشان می‌خواهند. زیرا آنها مخلوق و نیازمند هستند. و تنها کسی که در این زمینه چیزی را از انسان نمی‌خواهد، خداوند و رسولش می‌باشند. چون هم خداوند بی‌نیاز است و هم پیامبر، اجر رسالتش را از خداوند دریافت می‌کند.

وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَكُمْ وَلَا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ [سوره الأعراف: آیه ۱۹۷]

و آنهایی را که شما خدا می‌خوانید جز خدای یکتا هیچ یک قدرت بر یاری شما بلکه بر یاری خود ندارند.

وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِهِ آلِهَةً لَا يَخْلُقُونَ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ وَلَا يَمْلِكُونَ لِأَنْفُسِهِمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا وَلَا يَمْلِكُونَ مَوْتًا وَلَا حَيَاةً وَلَا نُشُورًا [سوره الفرقان: آیه ۳]

و (مشرکان نادان) خدا را که مبدأ کل و مرجع همه امور عالم است فراموش کرده و غیر او (یعنی بتهای بی اثر) را به خدایی برگرفتند و حال آنکه آن بتان هیچ چیزی نتوانند آفرید و خودشان هم مخلوقند و نه هیچ بر نفع و ضرر خود قادرند و نه امر موت و حیات و بعث به دست آنهاست.

ضمنا ما هرگز نمی‌توانیم در راستای تأمین سعادت مادی و معنوی دنیا و آخرتمان کسی و یا چیزی را به جای پیامبر به عنوان بدیل و جایگزین قرار دهیم. زیرا هیچ کس قادر به تأمین سعادت ما نخواهد بود.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ ۖ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ [سوره الأنفال: آیه ۲۴]

ای اهل ایمان، چون خدا و رسول شما را به آنچه مایه حیات ابدی شماست (یعنی ایمان) دعوت کنند اجابت کنید و بدانید که خدا در میان شخص و قلب او حایل می‌شود (و از اسرار درونی همه آگاه است) و همه به سوی او محشور خواهید شد.

مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً ۖ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ [سوره النحل: آیه ۹۷]

هر کس از مرد و زن کار نیکی به شرط ایمان به خدا به جای آرد ما او را به زندگانی خوش و با سعادت زنده ابد می‌گردانیم و اجری بسیار بهتر از عمل نیکی که می‌کردند به آنان عطا می‌کنیم.

وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ [سوره طه: آیه ۱۲۴]

و هر کس از یاد من اعراض کند همانا (در دنیا) معیشتش تنگ شود و روز قیامتش نابینا محشور کنیم.

۹. بر اساس قرآن، برنامه‌ی هدایت انسان با تمام جهان آفرینش مرتبط است. زیرا کل جهان هستی یک دستگاه واحد است. که به صورت سیستماتیک به هم متصل شده است. و البته صدور برنامه‌ی زندگی سعادت‌بخش برای انسان، نیازمند وجود علم محیط بر این دستگاه عظیم است. که این امر بزرگ از توانایی بشر خارج است. لذا در صورتی که انسان‌ها میلیون‌ها سال در راستای تولید چنین برنامه‌ی سعادت‌بخشی تلاش می‌کردند، نمی‌توانستند بدان دست یابند. زیرا انسان دارای علم محیط بر انسان و جهان آفرینش نیست. به همین خاطر خداوند خود در این کار عظیم دخالت نمود. که ایشان در سوره‌ی قدر، عظمت آن را بیان نموده است.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ ⭐️ وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ ⭐️ لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ⭐️ تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ ⭐️ سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ [سوره القدر]

به نام خداوند رحمت‌گر مهربان

ما [قرآن را] در شب قدر نازل کردیم ⭐️ و از شب قدر، چه آگاهت کرد. ⭐️ شب قدر از هزار ماه ارجمندتر است. ⭐️ در آن [شب] فرشتگان، با روح، به فرمان پروردگارشان، برای هر کاری [که مقرر شده است] فرود آیند؛ ⭐️ [آن شب] تا دم صبح، صلح و سلام است.

(تفسیر سوره قدر از استاد ناصر سبحانی)

بنابراین در راستای تأمین سعادت مادی و معنوی زندگی انسان، هیچ کس به اندازه‌ی پیامبر رحمت، تأثیرگذار نبوده و نخواهد بود. پس شایسته است که ایشان را از خود و همه‌ی متعلقات‌مان بیشتر دوست داشته باشیم.